Dit plein werd in de 12e eeuw aangelegd en aan het einde van de 20ste eeuw gerenoveerd bovenop de ruïnes van de oude Saint-Lambert-kathedraal. De laatste versie van die kathedraal werd in de gotische periode gebouwd — en vervolgens terug volledig afgebroken door de inwoners van Luik zelf!

Om de betekenis van een zeldzame gebeurtenis zoals de verwoesting van een kathedraal te begrijpen, moet men zich in de zeer specifieke historische context verplaatsen, namelijk die van de Luikse revolutie van 1789 en het onvermijdelijke verband met de Franse revolutie.

Sinds 1684 was het duidelijk dat de betrekkingen tussen de bisschoppen en de Luikse bevolking verslechterde. Maximiliaan van Beieren had zijn macht versterkt, door die van de leken te verminderen (dat deed hij door het kiesstelsel van Luik te wijzigen). Dit was een aanval op het heilige eerste grote constitutionele handvest van Luik, de krijtlijnen van een representatieve democratie, die in die tijd bijna uniek was in Europa. Vanaf dat moment, in 1794, de dag na de Luikse revolutie, begon de afbraak van het monument omdat de Luikse revolutionairen het toen beschouwden als het symbool van de macht van de gehate prins-bisschop.